Socius blandimentis consuetis satiatur et aliquid speciale cupit. Novam fraudem invenit canis officiosus - anum hominis lingua iactabat. Tam belle brunettum facit, quod ego ipse de suavitate rui! Cui homunculus aptissime respondit - hunc asinum improbae pimpedi. Talis puella valde utilis est - potes credere illi intimis rebus.
Quid facit puella in domo avi sui libros e bibliotheca sua legit? Vestibulum suscipit non velit non consequat. Hormones eius silvestres currunt et exitum egent. Bene, quoniam avus nihil habet melius quod offerat, ipsa faciet. Vel potius mentula. Et quamvis avus eius cupiditatem oppresserit, ipsius tamen neptem nihil valet! Honoris causa fuit ut foveam laboraret. Sudore itaque opus erat. Sed bibit calidum in ore libenter. Nunc multo iucundius erit avum eius videre. )))
Mmm, non male. Quis me vult futuis?